Pana felietony wyznaczają rytm moich środowych przebudzeń. Wielkie dzięki, Panie Profesorze! Łatwiej wstawać w ten dzień i łatwiej utwierdzać się w godności ludzkiej, którą tak trudno dziś utrzymać. Pozdrawiam. Zdrowia życzę. Chciałabym podarować Panu piękną książkę. Proszę o adres. W.O.

Cały czas to samo. Ta sama i dorze znana prawda o potrzebie utrzymywania więzi z ojczyzną i wysyłania do Polski, przez emigrantów, swoich dzieci. Sam miodzik. I nagle zgrzyt i fałsz. 28 min. rozmowy i szok. Ojciec prowadzący utwierdza nas, że mamy już w Polsce niepodległość. A więc klasyczna i mam głęboką nadzieję niezamierzona, manipulacja. Czyżby najważniejszym przekazem audycji n.t. rocznicy odzyskania w 1918 niepodległości, miało być utwierdzenie, że mimo czychających pułapek i stałej potrzebie czynienia dobra i poszukiwania prawdy, reszta (poza ekonomią) jest już na kursie i ścieżce, czyli w porządku?
Z całym szacunkiem dla obu, znanych w Polonii prelegentów, jestem innego zdania. W zestawieniu zaproszonych z kraju, przez Ojca Pieńkosa, "niepodległościowych" gości, zdecydowanie lepiej odebrałem rozmowę z Janem Pietrzakiem (polecam), kyóry nie owijał w bawełnę, że daleko nam znowu w Polsce do wolności, nie mówiąc już o niepodległości.