Felietony-wywiady
Pod patronatem „Naszego Dziennika”

W związku ze zbliżającą się kanonizacją naszego wielkiego rodaka Jana Pawła II pojawia się coraz więcej wartościowych książek i albumów. Wśród tych ostatnich wyróżnia się w sposób szczególny „Wojtyła – nadzieja Polaków”, wydany przez cenione wydawnictwo Biały Kruk. Co jest szczególnego w tym albumie? Czy można jeszcze czymś czytelnika zainteresować, a nawet zaskoczyć? Okazuje się, że tak.
 
Album obejmuje ostatnie cztery lata przed wyborem na Stolicę Piotrową. Na publikację składają się zdjęcia i teksty. Autorem tekstów jest sam bohater książki, którego kazania i homilie z tamtego okresu zachowują przedziwną aktualność, zdjęcia natomiast są autorstwa Mieczysława Żbika, dla którego fotografowanie od dziesiątków lat jest pasją życia. Całość komponuje się doskonale, zachęca zarówno do oglądania, jak i czytania.
 
Zacznijmy od zdjęć. Dziś, w dobie łatwo dostępnych aparatów cyfrowych, zdjęcia robi się łatwo, a nawet zbyt łatwo. Wskutek tego fotografie, choć bardzo kolorowe, zupełnie spowszedniały i zatraciły wymiar artystyczny. Tymczasem zdjęcia starsze, a zwłaszcza czarno-białe, zawierają, poza patyną, elementy obrazu albo grafiki, co pozwala wydobyć głębsze wartości, przysłonięte jakże często przez kolor. A właśnie zdjęcia zamieszczone w albumie nie tylko przypominają, ale i odsłaniają świat drugiej połowy lat 70. Dominuje na nich główny bohater, który – choć obfotografowywany miliony razy jako Papież – tutaj odsłania jeszcze inne odcienie swego ujmującego uśmiechu, jak i swego głębokiego skupienia. Widzimy też nas, Polaków z tamtych lat, gdy żarliwie broniliśmy wiary, uczestnicząc masowo w procesjach i Mszach Świętych. Patrzymy na siebie i zastanawiamy się, czy dziś to jeszcze ci sami Polacy, czy może już inni, jacyś bardziej letni, osaczeni przez liberalizm, uwiedzeni przez konsumpcjonizm, otumanieni przez media. Dobre zdjęcie, zwłaszcza po latach, otwiera świat, którego na bieżąco tak wyraźnie nie widać. A takie są właśnie fotografie pana Mieczysława Żbika.
 
Sięgnijmy teraz po teksty ks. kard. Karola Wojtyły. Są one ciekawe nie tylko jako pamiątka tamtych lat, ale również dlatego, że dla wielu z nas są czymś nowym, bo w zasadzie poznać je mogła tylko ówczesna społeczność archidiecezji krakowskiej. Teksty te nie krążyły po Polsce tak jak wypowiedzi Prymasa Polski, ks. kard. Stefana Wyszyńskiego. A tu okazuje się, jak mocno współbrzmiały głosy obu wielkich kardynałów. Tak mocno, że dziś z kolei mamy wrażenie jakiegoś niedosytu, jakby wówczas, w czasach komunistycznego zniewolenia, można było mocniej i wyraźniej niż dziś, gdy Polska jest wolna, mówić o istotnych dla Narodu i Kościoła sprawach.
 
W wypowiedziach ks. kard. Wojtyły na plan pierwszy wybija się z jednej strony Bóg i Kościół, z drugiej zaś Naród Polski, jego dzieje i jego prawa, zwłaszcza gdy chodzi o kulturę i wychowanie młodzieży. W imię tych właśnie wartości biskup Krakowa zabierał głos publicznie, nie lękając się ani nacisków, ani zastraszania ze strony władzy. Przemawiał jako natchniony kapłan i jako świadomy siebie Polak. Przemawiał do tych, którym system chciał odebrać i wiarę, i narodowość.
 
Mówił więc: „Naród jest sobą poprzez świadomość historii i nie wolno tej świadomości podrywać i niszczyć” (1973); „Żadne wychowanie, które odrywa od serca ojca i matki dzieci, nie może przynosić prawdziwie ludzkich rezultatów. Może w ten sposób wychowują się jacyś ludzie szeregowi, nie chcę użyć wyrazu ’roboty’” (1973); „Nie szkoła jest punktem wyjścia dla wychowania człowieka, ale rodzina. I dlatego, gdy się myśli i mówi o programach wychowania szkolnego, o reformie tego wychowania, trzeba się przede wszystkim pytać: Jakie są przekonania rodziców? Jaki jest ich światopogląd?” (1973); „zahamować ten cały proces laicyzacji, który nam się wpycha w to, co najświętsze” (1978); „mamy prawo mieć więcej miejsca w tej Ojczyźnie, w której stanowimy większość” (1975); „modlimy się o to, żeby (…) nie narzucano programu wychowania ateistycznego, żeby nie demoralizowano młodzieży, zwłaszcza w dziedzinie wychowania seksualnego” (1977); „Chcemy, ażeby nasza młodzież poznawała całą prawdę o dziejach naszego Narodu. Chcemy, ażeby dziedzictwo polskiej kultury, bez żadnych dewiacji, było przekazywane coraz to nowym pokoleniom Polaków! Naród żyje prawdą o sobie! Ma prawo do prawdy o sobie!” (1978).
 
Takich wypowiedzi jest całe mnóstwo, one nie tylko pokazują nam z całą wyrazistością, jak wielkiego formatu kapłanem i Polakiem był Karol Wojtyła, ale również przypominają nam, że ta walka i te zagrożenia, o jakich mówił wtedy, wcale nie znikły, one są i nadal podkopują naszą tożsamość, nasz patriotyzm, naszą wiarę,
 
Warto sięgnąć po album „Wojtyła – nadzieja Polaków”, to nie tylko piękne wydanie, ale i bardzo pouczająca lektura.

Piotr Jaroszyński
 
„Wojtyła – nadzieja Polaków”, fotografie Mieczysław Żbik, kardynał Karol Wojtyła, Biały Kruk 2013.

Nasz Dziennik, 23 października 2013

Pole naszych zmagań o Polskę przykrył śnieg. Gdy spadnie śnieg, wszystko wydaje się takie nierealne, takie cudowne, chciałoby się patrzeć i marzyć....

„Chłopi”: dotyk ziemi i nieba Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. – Na wieki wieków, moja Agato, a dokąd to wędrujecie, co? We świat, do ludzi, dobrodzieju kochany – w tyli...

Zofia Kossak Zofia Kossak jest autorką ok. 40 książek, które zostały przetłumaczone na ponad 20 języków świata, wydane w 26 krajach, w wielomilionowym nakładzie.

Skala działań podejmowanych przez państwo lub organizacje międzynarodowe jest dla przeciętnego człowieka trudna do ogarnięcia. Denerwujemy się, gdy...

Święty Jan z Dukli Polska opromieniona jest światłem wielu błogosławionych i świętych. Wśród nich warto przypomnieć postać świętego Jana z Dukli. Urodził się przed...

W czasie zaprowadzania w Polsce komunizmu strategiczną rolę odgrywała własność. Wysiłek komunistów skupił się na tym, aby siłą lub podstępem,...

W roku Wielkiego Jubileuszu Rzym stał się centrum niezliczonych pielgrzymek z całego świata. Chyba w żadnym innym miejscu przeszłość tak mocno nie...

Angielskie słowo „gender” w początkach XX w. oznaczało tylko rodzaj gramatyczny. A więc gender to po polsku rodzaj. I tak w zasadzie powinno się...

Współcześnie słowa takie jak „dialog", „negocjacje", „konsensus", „kompromis", pojawiają się bardzo często i są swoistym znakiem rozpoznawczym....

Na wielkie wydarzenia dziejowe patrzeć można przez pryzmat podręczników lub encyklopedii, a więc obiektywnie, ale raczej sucho, można też sięgać do...

Coraz częstszym zjawiskiem na polskiej wsi są opuszczone gospodarstwa. Puste podwórko, na którym nie widać domowego ptactwa, niezamieszkała psia...

Na zdrowy rozum mogłoby się wydawać, że każda władza dąży do tego, żeby społeczeństwo było coraz bogatsze. Dzięki temu z jednej strony władza taka...

Istotnym elementem każdej społeczności, nie tylko ludzkiej, ale i zwierzęcej, jest komunikacja. Bez takiej czy innej formy komunikacji, nie można...

Dla aktywistów lewicy polityka jest religią, której oni są zarazem wyznawcami i bogami. Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ z jednej strony muszą...

Gender: rozbić człowieka Do istoty ideologii gender należy wczesna seksualizacja dzieci i młodzieży. Tak wczesna jak to tylko możliwe, a więc najlepiej od niemowlaka. Przy...

Sumienie jest w życiu człowieka bezcennym kompasem, który pozwala odróżniać realne dobro od zła. Ale należy pamiętać, że sumienie jest pewnym...

Z profesorem Piotrem Jaroszyńskim, kierownikiem Katedry Filozofii Kultury Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, rozmawia Piotr...

Z prof. Piotrem Jaroszyńskim, wykładowcą na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II i w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w...

Wiek XIX był dla naszego Narodu czasem politycznej niewoli, ale równocześnie był to okres jakiegoś niesamowitego wzlotu polskiej kultury. Tak jakby...

Kiedy zastanawiamy się nad problemem politycznej odpowiedzialności za naród, to najpierw trzeba bliżej określić, KTO jest odpowiedzialny za naród, i...

Pojęcie ETHOSU jest u swych greckich źródeł związane z obyczajowością (gr. ethos – obyczaj). Miało znaczenie przede wszystkim moralne, ale w...

Odrodzenie życia społecznego Polaków to nie tylko jednoczenie się we wzniosłych momentach w celu obrony jakiejś wielkiej wartości; odrodzenie to...

Po roku 1989 nie brakło w naszym kraju debat na różne tematy: rybołówstwa, energetyki, bezrobocia, lustracji, emigracji, prywatyzacji i wiele...

Człowiekowi zawsze grozi to, że albo będzie potraktowany jak rzecz (gdy na przykład zostanie przewrócony i kopnięty, tak jakby był drewnianym...

Media są pełne informacji, w których zawarte są tzw. fakty. Dzięki poznaniu faktów masowy odbiorca może wyrobić sobie własny pogląd na określony...

Po wszystkich przejściach ostatnich 50 lat związanych z utratą realnej niepodległości i dominacją antypolskiej ideologii mamy wobec inteligencji...

Technika zaszła dziś tak daleko, że wiele produktów takich jak kleje czy wykładziny nie wydzielają już nieprzyjemnego zapachu. Ale ten przykry...

Istota edukacji Zdewaluowanie pojęcia grzechu, podporządkowanie edukacji emocjonalności i nakierowanie jej jedynie na zdobywanie wiedzy, a także pozbycie się z...

Jesteśmy Polakami! Wiara ojców naszych jest wiarą naszych dzieci! Polak Polakowi bratem! Co dzień Polak narodowi służy! Polska Matką naszą - nie...

Kultura w swym źródłowym znaczeniu jest wychowywaniem. Bo tak jak pielęgnujemy ziemię, aby przyniosła zdrowy plon (cultura, łac. uprawa), tak...