Felietony-wywiady
Była wiosna. Spacerowałem aleją parkową ze swoim profesorem i mistrzem, należącym jeszcze do pokolenia wykształconego i wychowanego przed wojną. Nagle profesor zatrzymał się i wskazując na pień olbrzymiej topoli, który mienił się zielonymi gałązkami, wykrzyknął: „Niech pan patrzy - excisa virescit!, ścięte, a rośnie". Po czym dodał: „Taki i nasz naród... tylekroć ścinany - odrasta".

Tylekroć ścinany... Każdy z nas też nosi na sobie piętno owych wyrębów i przecinek. Być może dlatego tak trudno jest nam odnaleźć siebie nawzajem, tak trudno się porozumieć i zjednoczyć we wspólnym działaniu. Do dobra wspólnego, które jest niczym innym jak duchowym dziedzictwem narodu, długo trzeba dojrzewać, to nie jest jazda samochodem czy układanie klocków, to nie doraźne interesy czy polityczne gierki. Dobro wspólne jakiegoś narodu leży u podłoża tożsamości wielu pokoleń, które były i będą, zaś doraźne interesy krótki mają żywot, kończą się najczęściej kłótnią i rozstaniem. Więc jak to właściwie jest z tym naszym dobrem wspólnym?

Co jest takiego, co zdolne jest nas zjednoczyć? Mamy takie dobro. Jest nim Bóg i mowa ojczysta. Powstanie na szego państwa i narodu dokonało się dzięki przyjęciu chrztu. A zatem wiara w jedynego Boga leży u podstaw naszej narodowej tożsamości. Przed chrztem były tylko plemiona, po chrzcie staliśmy się narodem. I dlatego to właśnie Bóg jest dobrem wspólnym wszystkich Polaków i to wiara w Boga pozwalała w najtrudniejszych momentach dziejowych, gdy pozbawieni byliśmy państwowości, przetrwać i wolność odzyskiwać. Uderzenie w Boga i w religię, jest uderzeniem w naród. Naród z kolei nieomal instynktownie, czasem nawet rozpaczliwie - gdy życie polityczne, społeczne, kulturalne jest antynarodowe - do Boga się rwie i błaga o ratunek. To jest modlitwa, śpiew, którego echo od tysiąca lat wybrzmiewa na sklepieniu naszych dziejów. Bez Boga nie będzie Polski; to nie dewocja, to nasze dzieje, to nasza dusza. Jeśli ktoś jest religijnie obojętny, to jest to jego sprawa osobista, wiara natomiast jest naszą sprawą nie tylko osobistą, ale także narodową.

Dlatego dziś, gdy wrogowie nasi chcą wyrzucić z Preambuły nowej Konstytucji Inwokację do Boga czy odwlekają ratyfikację Konkordatu - dają jawny dowód, że spiskują przeciw narodowi. Czynili to w czasie zaborów, czynią to też od pięćdziesięciu lat. Liczą na to, że rany, jakie nam zadali, na tyle osłabiły nasze umysły, że pozwolimy pozbawić się wiary w biały dzień, czyli w czasach demokracji, w której jest więcej manipulacji niż prawdziwej wolności. Bo prawdziwa wolność jest wolnością do dobra, wolność pozorna jest wolnością do zła. Ta druga sprowadza na każdego człowieka i na cały naród nieszczęścia i niewolę; jeśli wolno mi się otruć, to jakie dobro z tego dla mnie wyniknie? Jeśli wolno będzie nam się nawzajem mordować, godzić się na aborcję czy eutanazję, to kim będziemy? Źle nam życzą ci, którzy chcą wolności do zła.

Wielkim wspólnym dobrem jest mowa ojczysta. Henryk Sienkiewicz podczas odsłonięcia pomnika Słowackiego w Krakowie, nie wahał się nawet powiedzieć: gdy Pan Bóg rozdzielał między narody różne dary, Polakom dał język tak piękny, że tylko mowa Greków z nim równać się mogła. Helena Modrzejewska, największa polska aktorka, gdy występując za granicą, wypowiadała ze sceny kilka słów po polsku - wzbudzała aplauz widowni...

W czasie zaborów próbowano nas wynarodowić, odbierając nam naszą mowę, kazano mówić po rosyjsku lub po niemiecku, za mówienie po polsku groziło wyrzucenie ze szkoły lub nawet zesłanie na Sybir. Po ostatniej wojnie stała się rzecz inna, postanowiono... zawłaszczyć nasz język. Stopniowo szkoły, teatry, kina, mass media stawały się coraz bardziej polskojęzyczne. Polaków zaczęto wynaradawiać po polsku, wsączając do słów naszych kłamstwo, zło i brzydotę. Popatrzmy, ileż w większości mediów trajkotania i szwargotu. To nie jest język polski. Doszło do tego, że jeden ze współczesnych laureatów literackiej nagrody Nobla w utworach pisanych po polsku szydzi z Polski, z naszej tradycji i z wielkich polskich pisarzy.

A naród powtarza to czasem bezmyślnie albo milczy, bo traci mowę. Jakże więc się odrodzi? Jak upomni o swoje prawa? Bez języka?
Bóg i mowa ojczysta są naszym wspólnym dobrem; uważajmy zaś, kogo słuchamy, bo nie wystarczy, że mówiący używa polskich słów.

Piotr Jaroszyński
"Rozmyślania o mojej Ojczyźnie"

Konstytucja to najważniejszy dokument państwa, ponieważ określa jego ustrój, rodzaj władzy, prawa i obowiązki obywateli. Ale mimo zmian, które...

Wybory prezydenckie są już za nami. Chciałoby się powtórzyć za wieszczem: „Boże mój, jakżeż już sumienie u nas mgłą zaszłe, rozbite, rozdarte,...

Jesteśmy świadkami jednego z najtragiczniejszych wydarzeń końca XX wieku; gdy Polacy, bohaterski naród, który umiał bić się za wolność swoją i...

Rozpad Związku Sowieckiego, a co za tym idzie i bloku komunistycznego, następnie zjednoczenie Niemiec, a więc i wzmocnienie ich pozycji w Europie,...

Z prof. Piotrem Jaroszyńskim, kierownikiem Katedry Filozofii Kultury KUL, rozmawia Krzysztof Losz. Działacze PO rozdają trójwymiarowe ulotki....

Gender a rozwój człowieka Człowiek nie jest maszyną, w której można włączać i wyłączać określone funkcje lub czynności w dowolnym miejscu i o dowolnej porze. Gdy podchodzimy...

"Feliks Koneczny jest niezastąpiony tam, gdzie pojawia się pytanie o tożsamość Zachodu" - podkreśla w książce "Przywracanie pamięci" prof. Piotr...

Emigracja to nie jest lekki chleb. Do wyższych zarobków czy lepszych warunków mieszkaniowych za granicą człowiek się szybko przyzwyczaja, natomiast...

W wąskim przejściu między Belgią i Niemcami, na terenie Holandii, leży jedno z piękniejszych miast europejskich. Któż dziś nie zna jego magicznej...

Radio Maryja dla świata To wcale nie przesada. Gdyby Radio Maryja było tylko stacją lokalną, a nawet tylko krajową, to nigdy nie spotkałoby się z taką lawiną krytyki i...

Pytąjąc o Polskę pytać musimy o jej elity: kim, skąd i po co są? Każdy naród potrzebuje elit, bo przecież nie wszyscy - czy to z braku warunków, czy...

Zafałszowanie historii w rosyjskich podręcznikach służy formowaniu człowieka masowego. Z prof. dr. hab. Piotrem Jaroszyńskim, kierownikiem Katedry...

Normalnie przytomny człowiek, podejmując różne decyzje, ma na oku jakiś cel; dla jego osiągnięcia dobiera też odpowiednie środki. Taki jest przecież...

Odróżniajmy groby od pomników Rosjanie stają w obronie pomników ku czci Armii Czerwonej, rozbieranych bądź niszczonych na terenie Polski. Zauważmy, że pomniki te są symbolem...

Święta i obyczaje Człowiek nie jest czystym duchem, ale nie jest też tylko ciałem. Człowiek żyje na sposób duchowo-cielesny. Dlatego musi nieustannie szukać tej...

Nowa Lewica Powrót marksizmu Rok 1989 (choć był to dłuższy proces) przyjmuje się często jako symboliczną datę upadku komunizmu w bloku sowieckim i rozpadu Związku Sowieckiego....

Katastrofa pod Katyniem posiada swój wymiar osobisty i rodzinny: zginęli konkretni ludzie, pozostawiając w żałobie współmałżonków, dzieci,...

Po roku 1989 najpierw lansowano hasło: „Wróć, komuno", a gdy komuniści rzeczywiście wrócili, pojawiło się nowe hasło: „Wracajmy do Europy". Rzecz...

Przekraczanie śmierci Jednym z najbardziej charakterystycznych przejawów życia człowieka na ziemi, jest jego świadomość śmierci. Świadomość, która towarzyszy mu...

Z prof. Piotrem Jaroszyńskim, kierownikiem Katedry Filozofii Kultury Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II, rozmawia Piotr...

Z prof. dr. hab. Piotrem Jaroszyńskim, kierownikiem Katedry Filozofii Kultury KUL oraz członkiem Rady Naukowej Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i...

Przeniesienie odpowiedzialności finansowania religii w szkołach na samorządy może doprowadzić do sytuacji, w której ze względu na problemy finansowe...

Polska rosła i dojrzewała w kręgu cywilizacji łacińskiej, dlatego wspólnym dobrem narodu jest prawda. Nie można tego zbagatelizować, ani też...

Powrót religii do polskich szkół został uwikłany w tak ostre spory ideologiczne – a widać to dokładnie z perspektywy czasu – że odciągnął uwagę od...

Powrót do Bohatyrowicz (2) Niemen. Rzeka, która wraca we wspomnieniach, śni się po nocach, ożywa w pieśni, złoci się w wierszu. Jest szeroka, ale nie za szeroka, przetacza swe...

Jak przekonuje profesor Piotr Jaroszyński, to, jaka będzie Polska i Europa, czy ocaleją narody i czy chrześcijaństwo zachowa swoje należne miejsce,...

Z prof. Piotrem Jaroszyńskim, kierownikiem Katedry Filozofii Kultury Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, rozmawia Piotr...

Z prof. Piotrem Jaroszyńskim rozmawia Joanna Gradowska Jakie znaczenie dla wychowania i kształcenia młodego pokolenia ma pamięć o przodkach, osobach...

Pocałunek ziemi Adam Mickiewicz, pisząc «Pana Tadeusza», był jeszcze człowiekiem młodym, nie miał nawet 40 lat. A jednak arcydzieło to posiada tak mocną...

Globalizm niszczy cywilizację Globalizm niszczy cywilizację - pod patronatem Naszego Dziennika Globalizacja jest destrukcyjna dla człowieka, rodziny oraz narodów. Lewicowa w...